کم بینایی از عوامل ابتلا به سرطان
بیماری سرطان به خودی خود ترسناک است و حتی شنیدن این کلمه در بعضی افراد ایجاد یأس و ناامیدی کرده و امید به زندگی را از بین می‌برد حال اگر بیمار سرطانی، سالمند هم باشد افزایش سن و تبعات ناشی از آن هم به عوارض بیماری سرطان اضافه می‌شود. به این ترتیب پرستاران و کادر درمانی باید انرژی بیشتری را برای کاهش استرس و اضطراب در سالمندان صرف نمایند.
این افراد نباید به راحتی خسته یا ناامید شوند. پرستار بیماران سرطانی، باید دقیق درعین حال تمرکز بالایی داشته و در زمان درد به سرعت تزریق داروهای مسکن را برای بیمار شروع کند.
مهم‌ترین واکنش‌هایی که افراد و خانواده‌هایشان در برخورد اولیه با بیماری سرطان دارند، ترس، اضطراب، خشم، اندوه و ناراحتی و عدم اطمینان است. پس واکنش اولیه به این احساسات از سوی پرستاران و کادر درمانی می‌تواند نقش مهمی در بهبود وجلب اطمینان بیمار برای ادامه‌ی زندگی داشته باشد. بسیاری از خانواده‌های بیماران سرطانی در ابتدای امر چون آمادگی کامل و آموزش‌های لازم در مورد این بیماری را کسب نکرده‌اند، نمی‌توانند کمک چندانی به فرد مبتلا به سرطان داشته باشند در این جا نقش متخصص و پرستار حرفه‌ای، کلیدی بوده و سبب کاهش درد و اضطراب در بیمار می‌شود. از طرفی در بیشتر موارد خانواده‌ی بیمار احساس گناه کرده و مراقبت از او را مسئولیتی بزرگ تلقی می‌کنند به همین دلیل از انجام اقدامات درمانی امتناع و تمام مسئولیت را به پزشک و پرستار محول می‌کنند.
کادر درمانی در این جا وظیفه دارد تا روشن و صریح و شفاف وضعیت بیمار را برای خانواده‌اش شرح داده و از آن‌ها در بهبود روند درمان بیماری کمک بخواهند.
در صورتیکه فرد بیمار دچار ترس، تنگی نفس، افزایش ناگهانی ضربان قلب، احساس بی قراری شد، فوراً با پزشک متخصص تماس گرفته و او را در جریان قرار دهید. همچنین مصرف برخی داروهای سرطان ممکن است عوارضی به همراه داشته باشد، پس پرستار وظیفه دارد علائم حیاتی را مرتب کنترل کرده و در صورت مشاهده‌ی یکی از عوامل بالا، پزشک را در جریان قرار دهد. در بعضی موارد روند تفکر مختل شده و فردی احساس گیجی می‌کند عوامل این شرایط می‌تواند، قند خون پایین، استفاده از برخی داروهای مسکن قوی، عفونت، کلسیم بیش از حد خون، تب و گسترش سرطان به مغز باشد.
نکات مهم در مراقبت از بیمار سرطانی
در هنگام صحبت کردن، خود را معرفی کرده آرام و شمرده و نگاهتان به بیمار باشد. همچنین لمس بیمار در هنگام حرف زدن، تمرکزش را بالا می‌برد؛
از خوردن داروها و غذای به موقع اطمینان حاصل کنید؛
درصورتیکه قصد حمام کردن یا تعویض لباس او را دارید، مراحل را کامل و شفاف برایش توضیح دهید؛
هرگاه قصد صدمه زدن به خودش را داشت، سریع با پزشک تماس بگیرید؛
مراقب بیمار کیست؟
در واقع فردی که از بیمار (سالمند و غیره) مراقبت کرده و پولی دریافت نمی‌کند را مراقب بیمار می گویند، ممکن است مراقبان از میان افراد فامیل و دوستان باشند که هیچ آگاهی درمورد سرطان و روش‌های درمان آن نداشته باشند. اما توصیه می‌شود که پرستاران مرکز درمان را به عنوان مراقب استخدام کرده و درازای انجام خدمات تخصصی، به آن‌ها دستمزد داده شود.
افرادی که به مراقبت از بیمار می‌پردازند، وظایف زیادی برعهده داشته که در طول زمان با توجه به موقعیت و شرایط بیمار، تغییر می‌کند. در حال حاضر بیشتر روند درمان بیماری سرطان در مطب و به صورت سرپایی انجام می‌شود که همین عامل باعث می‌شود دیگر نیازی به پرستاری از بیمار در بیمارستان نباشد.
پرستار بیمار تنها شخصی است که در مورد شرایط و مراحل درمان بیماری، اطلاعات کامل دارد پس باید تمام اطلاعات لازم را از پزشک معالج و کادر درمانی دریافت و در صورت لزوم نت برداری نماید. گرفتن این اطلاعات همچنین کمک تیم پزشکی در مواقع اورژانسی به درمان بیماری کمک می‌کند.
نکات مهمی که مراقبت به طور روزانه برای بیمار انجام می‌دهد عبارت است از:
- تصمیم در مورد زمان مراقبت‌های پزشکی و اینکه چه زمان لازم است با پزشک در ارتباط باشید؛
- حمایت کامل و عاطفی و هماهنگی مراقبت از بیمار؛
- خرید، آماده سازی غذا همچنین دادن آن به بیمار؛
- داروها طبق تجویز پزشک و به طور مرتب به بیمار داده شود؛
- استحمام، آراستن، لباس پوشیدن، تمیز کردن و انجام امور مربوط به لباسشویی؛
مهم‌ترین نقش یک مراقب خوب، ایجاد یک ارتباط مناسب با بیمار است. برای اطلاعات بیشتر در خصوص بیماری سرطان و روش‌های مراقبت از آن، با ما همراه باشید.
