آشنایی با اختلال شخصیت مرزی
می‌دانید اختلال شخصیت مرزی چیست؟ راستی دقت کرده‌اید تازگی‌ها چقدر اسم اختلال‌های روانی را در مکالمه‌هایمان به‌کار می‌بریم؟ دقیقه‌به‌دقیقه از «افسرده» شدن و «بیش فعالی» و «وسواسی» شدن و چنین چیزهایی حرف می‌زنیم، اسم خودمان را می‌گذاریم «پارانوئید» و «فوبی» هایمان را برای بقیه فهرست می‌کنیم.
آن زمان که روان‌شناس‌ها تصمیم گرفتند نقشه‌ی بزرگ «افزایش دانش عمومی درمورد مشکلات روانی» را اجرا کنند، هیچ‌کس حتی نمی‌دانست «افسردگی» یعنی چه. عوضش تا معلوم می‌شد کسی مشکل روانی دارد، همه می‌نشستند به غیبت‌کردن پشت سر فرد: «بیچاره، زده به سرش»، «پاک خل شده» و «زنش اون‌قدر درِ گوشش خوند که روانی شد». آن نقشه‌ی بزرگ، موفقیت‌آمیز از آب درآمد، اما آن چیزی که روان‌شناس‌ها به‌هیچ‌وجه انتظارش را نداشتند، این بود که اسم اختلال‌ها تبدیل شود به وسیله‌ای برای پزدادن و «خاص» بودن: «من اختلال x دارم؛ تو چه اختلالی داری؟» انگارنه‌انگار افرادی که سابقه‌ی مسائل روانی دارند، فقط ۲۳ درصد جامعه را تشکیل می‌دهند.
